سه ماه غیبت

سلام مامانم خوبی گلم؟میدونم از دستم ناراحتی که چرا بعد سه ماه اومدم پست بزارم ولی خودت که در جریانی.ولی اومدم جبران کنم و تمام اتفاقای این سه ماه رو بنویسم .درست فردای روزی که آخرین پستو گذاشتم یعنی 24 تیر از عصر دلشوره و تپش قلب داشتم و زنگ زدم از دکترم برا شب وقت گرفتم.اونروز بابایی شیفت بود و من خونه مامان جون بودم.همه افطار کردن و من هم پلو مرغ خوردم و همگی باهم بعد شام رفتیم طبقه بالا یعنی خونه دایی هادی که اونروز کابینتش تموم شده بود تا ببینیم چطور شده.ده دیقه ای بالا بودیم که احساس کردم دنیا دور سرم میرخه و چشمام تار میبینه فقط اونو فهمیدم که دستای مامانمو گرفتم تا پس نیفتم.خلاصه منو رو تخت خوابوندن ولی حالم خوب نشد بالاخره رفتم پیش دکترم که دکتر گفت من صلاح میبینم بستری بشی و یه چکاب کامل.رفتم بیمارستان و پذیرش شدم و کلی ازم آزمایش گرفتن و طفلی بابایی هم از راه دور نگرانم بود.خلاصه شبو با چه سختی همراه مامانم صبح کردیم  و صبح بابایی اومد و دید مامانی سرحاله یکم حالش خوب شد. دکترم اومد ویزیتم کرد و گفت حالا حالاها موندگاری و من ناراحت شدم آخه دو روز بعدش عید فطر بود گفت برو طبقه پایین یه سونو بده ببینم بچه در چه حالیه.منو بابایی و مامان جون رفتیم اتاق سونو و اقای دکتر کلی سونو کرد و گفت خداروشکر سالمی به بابایی اشاره کردم که جنسیت رو بپرسه که دکتر گفت دقیق معلوم نیست و من اخمام تو هم رفت ولی بابایی گفت فرق نداره سالم باشه که دکتر با شنیدن این حرف یکم بیشتر دقت کرد که گفت به احتمال 70 درصد پسره قندعسله.من تو اوج ناباوری اینطوری بودم و بابایی هم اینطوری .اصلا فکرشو نمیکردم بچمون پسر بشه از اولم تورو مارال صدا میکردم پسرم.به هیشکی اونروز جنسیت رو نگفتیم.اون روز بعدازظهر همه اومدن ملاقات خلاصه اونشبم سپری شد و صبح موقع ویزیت دکتر گفت مرخصی که داشتم از خوشحالی بال در میاوردم .ولی همچنان علت دقیق سرگیجم معلوم نشد ولی بعضی پارامترای آزمایشم آنورمال بود.قند و سدیمم یکم بالا بود.کلسیم و فسفرم کم بود.یکمم کم خونی داشتم.ولی اینا علت سرگیجم نبود که قرار شد دکتر مغز و اعصابم ویزیتم کنه تا علت مشخص بشه.بالاخره اومدیم خونه خودمون و بابایی هم کلی هوامو داشت و بهم میرسید.

اینم عکسای قند عسل مامان

اینم نشونه پسمل بودنت